نقد برداشت های استقرایی از مشاهدات ناقص

آنچه در آزمایش دو شکاف توماس یانگ مشخص است؛ این است که ما تمامی قوانین تعریف شده از سوی خالق را نمیدانیم؛ آنگاه با ترتیب دادن یک آزمایش جزئی و رسیدن به یک دو راهی؛ نتیجه ای عجیب میگیریم و جالبتر آنکه باز هم با استفاده از همان استقرا و تعمیم جزء به کل همیشگی؛ به این نتیجه میرسیم که جهان نتیجه نگرش ماست! بی توجه به اینکه تعمیم در اینجا اشتباه است و زمانی که ما نبودیم هم جهان همینگونه بود (آنچه علم خود دانشمندان میگوید)

ضمنا بر اساس نظریه تاثیر ناظر بر شکل و عملکرد جهان؛ ما انتظار داریم دانشمندان با تغییر ناظر قوانین جهان را عوض کنند و خود قوانین جدیدی وضع نمایند.

در حال پاسخ به: [انصراف]

تعداد حروف باقی مانده: 500

  درج نظر