خلق کردن ویژه خداست
خلق به معنی ساختن یک چیز به صورت بنیادی است. یعنی خالق آن چیز؛ خالق اجزاء تشکیل دهنده آن هم باشد تا ریزترین ذرات بنیادی آن.
و تنها خالق خداوند است که خلقت را از ابتدا شروع کرده و همه چیز را آفریده و جز او حتی نمیتوانند مگسی بیافرینند.
خلق کل شیء
چرا نمیتوانند مگسی بیافرینند؟ چون حتی با فرض اینکه بتوانند مگسی را شبیه سازی کنند؛ بازهم ذرات و مولکولها را از آنچه خداوند آفریده استفاده میکنند. اینگونه ساختن صنعت یا ابداع نام دارد. یعنی ساختن چیزی از اجزائی که خالقش نباشد.
مثلا ساختن یک میز صنعت است. اگر جدید باشد ابداع است. اما در هر حال خلق نیست. چون نجار ذرات چوب را نیافریده.
همچنین انسان هر چیزی میسازد؛ خالق آن هم در اصل خداست چون خالق اجزاء آن و خالق صانع آن خداست. یعنی هم آن دانشمند را خداوند خلق کرده هم آنچه دانشمند برای ساختن آن چیز استفاده کرده خداوند خلق کرده. پس حاصل باز هم مخلوق خداست و خلق کل شی باز هم صحیح است.
همچنین خلق کردن تکرار پذیر است. وقتی میفرماید خلقکم یعنی خلق تک تک شما نه صرفا خلق پدر اولیه شما.