مَّا كَانَ عَلَى ٱلنَّبِىِّ مِنْ حَرَجٍۢ فِيمَا فَرَضَ ٱللَّهُ لَهُۥ ۖ سُنَّةَ ٱللَّهِ فِى ٱلَّذِينَ خَلَوْا۟ مِن قَبْلُ ۚ وَكَانَ أَمْرُ ٱللَّهِ قَدَرًۭا مَّقْدُورًا (38)
ترجمه:
بر پيامبر در انجام دادن آنچه خداوند بر او مقرر كرده است حرجى نيست، همچنان
كه خداوند براى پيامبران پيشين نيز چنين سنتى نهاده بود و فرمان خداوند فرمانى
است به اندازه مقدر
توضیحات:
---
نکات:
- - از عبارت
و فرمان خداوند فرمانی است به اندازه مقدر
دو معنا برداشت می گردد: الف) فرمان خداوند سازگار با توان انجام دهنده آن (نبی یا مردم عادی یا اقوام در اعصار مختلف) صادر می گردد. ب) هر انسانی در اجرای احکام الهی به اندازه مقدور خود عمل کند کافی است و مورد پذیرش خداوند. - - این آیه نشان دهنده برتری حکم خداوند بر عرف یا سنت است زمانی که حکم خداوند با عرف یا سنت در تقابل یا تضاد باشد. پس نتیجه می گیریم که عمل به عرف یا سنت یا رفتارهای اجتماعی؛ تنها تا جایی مورد پذیرش اسلام است که در تضاد با حکم الهی (قرآن) نباشد وگرنه بر پیامبر (ص) حرجی نیست که حکم خداوند را اجرا نماید و عرف یا سنت را کنار بگذارد.
- - با توجه به اینکه
هر حکمی سنت الهی نیست
؛ تنها احکامی سنت الهی هستند که قرآن در مورد آنها سنت الهی را به کار برده است. برای توضیح بیشتر مقاله حکم الهی و سنت الهی را مطالعه بفرمایید.
سوالات:
- ---
عبارات کلیدی:
- ---: ---
جدول اطلاعات:
| شماره آیه | 38 |
| نام های آیه | --- |
| سوره | 33. احزاب (مدینه) |
| نزول | مدینه (20 - خیبریه) |
| جزء | 22 |
| حزب | 43 |
| کلمات | 22 |
| حروف | 75 |
| شناسه | 3571 |
۱۴۰۲/۰۱/۰۴ | سوره احزاب | مدیر سایت | بازدید: 35 | 1679606373