آیه 37 سوره بقره
فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَـٰتٍۢ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ (37)
ترجمه:
پس به آدم از پروردگارش کلماتی القا شد و خداوند توبه اش را پذیرفت، همانا او توبه پذیر بخشنده است
توضیحات:
---
نکات:
- - القا کلمات پس از خارج شدن از بهشت بوده است
- - این کلمات جدا از آن اسماء بوده است که آدم (ع) از قبل علم به آنها داشته است
سوالات:
- 1. تفاوت وحی و القاء چیست؟
عبارات کلیدی:
- ---: ---
جدول اطلاعات:
| شماره آیه | 37 |
| نام های آیه | --- |
| سوره | 2. بقره (مدینه) |
| نزول | مدینه (22 - تبوکیه) |
| جزء | 1 |
| حزب | 1 |
| کلمات | 11 |
| حروف | 44 |
| شناسه | 44 |
۱۴۰۱/۰۵/۰۱ | سوره بقره | مدیر سایت | بازدید: 60 | 1658561627