بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ (1)
ترجمه:
به نام الله بخشنده عام و خاص
توضیحات:
این آیه، اولین آیه سوره فاتحه است و به نظر میرسد باید آنرا اولین آیه
تمامی سوره های قرآن به جز سوره توبه برشمرد. به نظر می رسد این آیه هم در
نقش شروع سوره با نام خداوند به کار رفته است و هم در نقش سوگند به نام های
خداوند به کار رفته و نشان دهنده حقانیت آیات بعد از خود است. این آیه
تنها در ابتدای سوره فاتحه شماره خورده است و برای بقیه سوره ها (بجز سوره
توبه)، در ابتدای سوره درج گردیده اما شماره آیه نخورده است.
نکات:
- رحمان
و رحیم را میتوان در دنیا به رحمت عام و رحمت خاص تعبیر کرد (رحمان: رحمت
نسبت به تمام انسان ها و رحیم: رحمت نسبت به مومنین (یا مسلمین)). این مورد در آیه 43 سوره احزاب ذکر شده است.
- رحمان و رحیم را می توان در دنیا به رحمت عام و رحمت خاص تعبیر کرد (رحمان: رحمت نسبت به تمام مخلوقات (خلقت) و رحیم: رحمت نسبت به انسان ها (کتاب و ادراک))
- رحمان و رحیم را می توان در دنیا و آخرت تعبیر کرد (رحمان: دارای
رحمت به همه در دنیا و رحیم: دارای رحمت به مومنین یا مسلمین در آخرت)
سوالات:
- اگر این آیه هم یاد خدا باشد هم سوگند به نام های او، چرا تمامی سوره ها بجز سوره توبه با یک سوگند شروع می شوند؟
- چرا از بین تمامی نام های خداوند دو اسم "رحمان" و "رحیم" استفاده شده است؟
- چرا در ابتدای هر سوره از قرآن، از نام هایی از خداوند که با محتوای آن سوره مطابقت بیشتری دارد استفاده نشده است؟
عبارات کلیدی:
- : الله؛ خداوند؛ پروردگار
- : رحمان؛ بخشنده عام
- : رحیم؛ بخشنده خاص
جدول اطلاعات:
شماره آیه | 1 |
نام های آیه | --- |
سوره | 1. فاتحه (مکه) |
نزول | مکه (1 - افتتاحیه) |
جزء | 1 |
حزب | 1 |
کلمات | 4 |
حروف | 20 |
شناسه | 1 |
صفحات مرتبط:
۱۴۰۱/۰۵/۰۱ | سوره فاتحه | مدیر سایت | بازدید: 176 | 1658560947